Uw brug naar?

U bent hier: Home » Informatie » Artikelen » Corona als disruptieve factor voor verandering

Het Coronavirus als disruptieve factor voor blijvende verandering en meer samenwerking

Ik dacht dat ik droomde, misschien hoopte ik dat wel, maar ik word wakker en mijn droom is keiharde realiteit. BV “De Wereld” blijkt buitengewoon kwetsbaar. In weerwil van ieders plannen houdt de wereld een beetje op met draaien. Blijven we beter binnen. Houden minimaal 1½ meter afstand en komen we niet meer samen. Sluiten dagelijks meer bedrijven hun deuren en is het de vraag wanneer de scholen weer open gaan en sporten weer een normale bezigheid wordt?

Als onderdeel van de maatregelen om het virus te bedwingen of omdat er opeens geen vraag meer naar hun product of dienst is, raken bijgevolg ontelbaar veel mensen per direct hun baan kwijt en daarmee een stuk bestaanszekerheid. Tegelijkertijd draaien andere mensen bijvoorbeeld zorgmedewerkers dubbele diensten. Corona houdt huis. Waar gaat dit heen?

artikel leidinggeven aan verandering

Genezen & Voorkomen

Tuurlijk, de gezondheid komt op de eerste plaats en laten we hopen dat er zo snel mogelijk een medicijn wordt gevonden en/of een vaccin. Alle andere geschetste scenario’s zijn niet echt hoopgevend als je ziet wat de huidige impact is. Hoeveel jaar moeten we bijvoorbeeld uittrekken om groepsimmuniteit te bereiken? Tegen welke prijs? Ook gezonde mensen zijn soms na enkele dagen kapot. Je ziet hoe ze lijden. Moeten we ons land, de rest van de wereld, elk jaar 2 tot 3 maanden dichtgooien? Bovendien is lijkt het nog niet zeker dat je het virus niet gewoon 2 keer kan krijgen. Dit lijkt in een aantal gevallen wel gebeurd ondanks dat experimenten die immuniteit wel lijken te bewijzen (bron: newscientist.nl).

Tegelijk is de gemiddelde tijd om een medicijn te ontwikkelen meer dan 10 jaar. Ook geen wenkend perspectief. Gezien de massieve en wereldwijde gecoördineerde inspanning mogen we echter verwachten dat dit keer veel sneller een goed resultaat mogelijk is. Medewerkers van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam bijvoorbeeld hebben in samenwerking met het MC Utrecht een antilichaam gevonden. Dat is een groot eiwit dat zich aan het virus bindt en het zo hopelijk onschadelijk kan maken dan wel minimaal de infectie kan verminderen. In China zijn vergelijkbare resultaten gerealiseerd waarbij men zelfs hoopt in 4 tot 5 maanden met de productie te beginnen! In aanvulling lijken antivirale en meer algemene geneesmiddelen tegen Ebola (Remdesivir) en Malaria (Chloroquine) zelfs nu al te werken (bron newscientist.nl).

Dus eerder maanden voor een goed medicijn toegankelijk is dan denken in jaren. Een vaccin om toekomstige gevallen uit te sluiten wordt dan het volgende doel. Als er genoeg knappe koppen mee aan de gang gaan en het is kritisch kunnen we kennelijk 10 x sneller, 10 x beter. Of is hier de wens de vader van de gedachte?

Herstel & Focus

De disruptieve kracht van het Coronavirus is enorm. Het duurt wellicht jaren voordat we de klappen hebben verwerkt, die nu worden uitgedeeld. Alles wat normaal was, is niet langer normaal en zeker niet langer vanzelfsprekend. Verlies van inkomen en faillissementen worden niet allemaal voorkomen door welk ruimhartig pakket van steunmaatregelen ook. Bovendien wordt die rekening aan allen gepresenteerd. In aanvulling zullen we persoonlijk voor elkaar in de bres moeten springen. De buurman hulp bieden als hij het moeilijk lijkt te hebben en onze vrienden en familie bellen om te vragen of ze de eindjes nog aan elkaar kunnen knopen? En dan, waar nodig, daadwerkelijk hulp te hulp schieten. Op welke manier ook. We zien hier vandaag de dag al mooie voorbeelden van. Hoe groot blijkt dan onze compassie en veranderkracht.

Op macroniveau ofwel het wereldtoneel zullen de gevolgen voor de wijze waarop we de komende jaren samenwerken ook groot zijn. Naar verwachting zal werk zoals bijvoorbeeld onderzoek, productie of marketing blijvend veranderen. Meer samenwerking aan de voorkant levert immers sneller resultaat. Een virus blijkt geen rekening te houden met landsgrenzen of bij welke organisatie je werkt. Meer samen is het devies! Hoe kunnen we door internationale samenwerking een volgend Coronavirus voorkomen? En als dat moeilijk of onmogelijk blijkt, hoe kunnen we dan zorgen dat er zo snel mogelijk een goed medicijn wordt gevonden en productie en het aantal IC-bedden snel kunnen opschalen?

Zou er minder behoefte zijn om internationale beurzen of grote congressen te organiseren? Die nieuwe plasma tv of concept car kan ik immers ook in een virtuele omgeving bezoeken? En de presentatie over de nieuwste cardiovasculaire inzichten kan ik toch gewoon vanuit mijn luie stoel bijwonen. Gaan we na jaren van groei, nu juist minder reizen? En meer lokaal produceren? Zeker als het om kritische producten gaat zoals de laatste weken simpele mondkapjes een hoofdpijndossier blijken. Maar ook in beademingsapparatuur zitten unieke onderdelen die uit meerdere landen komen. Deze pijnlijke afhankelijkheid dient minimaal kritisch te worden beoordeeld.

Als het Coronavirus iets duidelijk maakt, is het dat virtuele omgevingen en online werk in veel situaties prima alternatieven bieden voor traditionele werkvormen. Niet altijd, maar wel vaak. Als gevolg zullen structuren en sociale processen binnen familie, in vriendengroepen en bedrijven allemaal veranderen. Misschien slechts marginaal maar wellicht ook zeer omvangrijk.

Al dit is van later zorg. Eerst het Coronavirus de baas worden.

Blijf binnen, houd afstand en blijf positief.

Auteur:Adriaan Mulder

Adriaan Mulder is oprichter en directeur van TEAM Lean Six Sigma BV en gecertificeerd Master Black Belt. Hij is bijna 30 jaar werkzaam in organisatie- en procesverbetering waarvan bijna 25 jaar in Lean en Lean Six Sigma. In die periode heeft hij in spraakmakende programma’s een leidende rol gespeeld waaronder General Electric, KPN, Caterpillar, Shell, KLM en Philips.